Ενδυνάμωση Γυναικών Προσφύγων & Μεταναστριών μέσω Δημιουργικών Μεθόδων και Ψηφιακού Γραμματισμού
Μέσα στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού προγράμματος Remcread, πραγματοποιήθηκε στους χώρους του Παρατηρητηρίου Τρίτης Ηλικίας Κύπρου ομάδα εστίασης από γυναίκες με μεταναστευτικό υπόβαθρο από το Νεπάλ, την Ινδία και τη Σρι Λάνκα. Η συζήτησηεπικεντρώθηκε τόσο στα κοινά χαρακτηριστικά της ομάδας όσο και στις διαφορές στην αυτοαντίληψη των δεξιοτήτων και των αναγκών τους.
Η παραμονή τους στην Κύπρο κυμαίνεται από 11 μήνες έως 9 χρόνια ενώ η ηλικία τους είναι από 26 εως 50 ετών. Όσον αφορά την επάρκεια τους στην Αγγλική γλώσσα, όλες κατείχαν βασικές έως υψηλές γνώσεις, ενώ η γνώση της Ελληνικής γλώσσας ήταν ελάχιστη, περιοριζόμενη σε μερικές φράσεις που έμαθαν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους. Από την ομάδα, μόνο ένα άτομο διέθετε κυπριακό δίπλωμα οδήγησης.
Οι βασικές ασχολίες τους περιλάμβαναν τη φροντίδα ηλικιωμένων, τη μαγειρική και τη φροντίδα των νοικοκυριών στα οποία διέμεναν. Εξέφρασαν ενδιαφέρον για εκπαίδευση σε τομείς όπως η βελτίωση των γνώσεων τους στην Αγγλική γλώσσα, η εκμάθηση Ελληνικών, η χρήση υπολογιστών και έξυπνων κινητών, τα δικαιώματά τους ως εργαζόμενοι, η εκμάθηση οδήγησης, καθώς και σε πιο δημιουργικές δεξιότητες όπως η περιποίηση και καλλωπισμός νυχιών, η κομμωτική και η κατασκευή κεριών.
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν περιλαμβάνουν γλωσσικά και πολιτισμικά εμπόδια, ανασφάλεια σχετικά με την παραμονή τους στην εργασία ή στη χώρα, καθώς και περιορισμούς και έλεγχο από τους εργοδότες τους. Ο περιορισμένος ελεύθερος χρόνος και το υψηλό κόστος ζωής αποτελούν πρόσθετα εμπόδια για επένδυση σε εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση σε θέματα του ενδιαφέροντος τους. Τέτοιου είδους επαγγελματική κατάρτιση θα μπορεί να τους εξασφαλίσει επαγγελματική πιστοποίηση ώστε να έχουν τη δυνατότητα να τη χρησιμοποιήσουν στην Κύπρο ή σε κάποια άλλη χώρα. Οι συμμετέχουσες ανέφεραν επίσης ότι η πίεση από τους εργοδότες τους, τους οδήγησε σε συναισθήματα κατάθλιψης.
Όλες συμφώνησαν πως η μεγαλύτερη ανεκπλήρωτη ανάγκη τους ήταν η αδυναμία να φέρουν τα παιδιά τους στην Κύπρο, λόγω των ωραρίων εργασίας που δεν τους επέτρεπαν να περνούν χρόνο μαζί τους. Παράλληλα, εξέφρασαν ικανοποίηση με το σύστημα υγείας της χώρας, αλλά απογοήτευση για την έλλειψη εκπαιδευτικών ευκαιριών κατά την άφιξή τους, όπως η εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας και η κατάρτιση για την εργασία τους, που θεωρούν ότι είναι απαραίτητα για την ομαλή τους προσαρμογή.
Τέλος, έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για τη δημιουργία βιωματικών και διαδραστικών εργαστηρίων στους τομείς της κοσμετολογίας, της ονυχοπλαστικής, της κομμωτικής και της κατασκευής κεριών. Οι βασικές δυσκολίες που εμπόδιζαν την επαγγελματική τους ανέλιξη περιλάμβαναν τα γλωσσικά και πολιτισμικά εμπόδια, καθώς και την έλλειψη ευκαιριών, χρόνου και χρημάτων. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, συζητήθηκαν αρκετά θέματα που θα βοηθήσουν την περαιτέρω πορεία του προγράμματος.